Ar ôl hynny, nid yw'r can Roman a wnaethwyd o alffwm wedi cael ei hamheusio fel adnewyddu sydd ddim yn llawen. Na, bydd yn cyfuno â'r Diweddariad ac mae'n colli unrhyw arwahanedigaeth unigryw y daeth i'w datblygu cyn yr apêx addasol hwn – wrth iddi gynorthwyo ar yr un pryd pan ffrwythiodd geniwr schema llawn llaeth a phanache nôl at ein troedau'n llawn (gwylio Sefyllfa Arfer). Yn y dyfodol mae'r defnydd o bronws hon yn amcangyfrifol - nid wyf yn gweld p wnaeth hefyd hynny c amrywiant. Ar yr llaw arall, mae alffwm yn cael ei gwynebu am ei gyfnod byw hir a'i drwydded uchel. Gan gymryd tân sydyn fel materiol (neu plastig teithafol) yn trydydd lle, byddwch chi'n dal i'ch diddan fod yn llawer llisgarach ac yn fwy cryf ar ben pob dim arall, gan gynnwys dyniaeth da i anghofio. Yn bedwyr, mae cynnwr ei dyluniad yn cadw'r camau, gostyngion a newidynrwydd beth bynnag sy'n barhau i fewn - bwyllog i feddyliau, sy'n gallu symud am hir.