bóithre ceol mion
Tá bosaí ceoil staine bródúil, spás idir cuimhne agus fichiúnachas. I gcoinne sin, tá na boscaí beaga charaimte seo mar chumhacht meicniocail, agus tá réamhréimsí amhráin acu a chluinni trí fiacla airgeadaithe atá socraithe chun nótaí ceoil a chur chun cinn. Iarrann tú ar an rud seo duine amháin, agus bíonn spira uair amháin (dá spira go dtí, tá siad nasctha le chéile go meicniocail) agus nuair a brúitear an cnaipe arís, brúnní atá snámhacha ón gcásóg ina n-athraíonn brabúsanna síos ar phinntí eile atá ceangailte le hionad ar chylinder atá staidéartha le pinntí níos mó. Chun ceol brónach a dhéanamh, brúnní anseo i gcás nach bhfuil na pinntí seo ag feabhsú na fiacla socraithe agus mar thoradh air, bíonn nótaí éagsúla ag caint astu mar a imeoidh siad. Tá forbartha teicneolaíochta cosúil le heolaíocht príosúna saor in aisce chun pitch éagsúla agus soiléiriú a chur ar fáil. Mar sin féin, tá méidimeán uathoibríochta comhshuite san fhiúirín; cuireadh cluich shuipéar tíre faoi láthair isteach freisin agus is léir nach bhfuil aon rochtain ar chóras a chur le chéile: (foghlaim ar aghaidh) Tá úsáidí mór le bosaí ceoil staine: mar chruth ealaíon, mar theaghlach stuaidéartha atá cruthaithe chun cúram a thabhairt do pháistí chun cuimhneacha móra a chur i gceart dóibh féin. Is é sin é